[Canisa]

Sol bakom skyan (finnes på YouTube med viseklubben Lovisa)

A E F#m E
Ho har knyitt på sæ skaute i mang herrens år,
Hm A E
Og bøyd ryggen for snykov og blæst,
F#m E E7 A
Sotte ve'kujur og gått bakom plog,
D E A
Bore høye på ryggen i hus.

Æ har sett ho ha kløve aill veden ho trengt,
Æ ha sett ho ha lompa opp torv,
Og vassbøtten blei ikkje ståanes tom,
Sjøl om gubben langt heimanfrå va.

Når vi ungan vaks tel og vi sprængt kvær ei bot,
Satt ho oppe om natta og syidd,
Og når sauen skuill lamm, så teint ho et lys,
Låg hos dæm tel knean va sår.

Ho ha rådd over live på gård og på bruk,
Svenge pisken og jaga på dør.
Ho e inga dokke, ho stell sæ'kje ut,
Men ho kainn stryk så vart over hud.

Men - skuill ho rå oss, så vil ho nok sei:
"Kom dæ ut i verden og lær."
Stopp kjæften på dæm som prate sæ varm,
Om teng de ikkje førrstår.

Kom dæ heimanfrå jeinte, men kast dæ'kje bort
Tel dein første og beste kar.
Bestæm talle på ungan og slit dæ'kje ut.
Det e ingen som takka førr det.

Kjemp førr et samfuinn der vi får en plass,
Der kvinnfolk kainn tjen pengan sjøl.
Knyt skaute på haka og vis du e sta,
Det e sol bakom skyan kvar dag
Det e sol bakom skyan kvar dag