[Tante Sofie]

Opprinnelig lagt inn av Adrienne, her.

Nok en gang: man spiser elefanten bit for bit. Klart det er lettere å få til store organisasjonsendringer i små enheter, og det er ikke alle enheter man har fokusert på med en gang. Man har rullet ut ett og ett kontor, endret ett og ett område og de er langt fra ferdig. For endring tar tid og krever enorme krefter, og for å få til dette samtidig som man har fått til daglig drift har man måttet gjøre dette i små etapper. Og det er mye lettere for en liten organisasjon å få til dette på tross av systemer som ikke prater sammen enn det er for en større hvor en også har mye større grad av spesialisering.

Eg les kva du skriv altså, men er berre ikkje enig. Og eg kjenner (også?) denne omorganiseringa frå innsida. At ein trygdeperson i ei lita kommune skal klare å sette seg inn i sosial og aetat sine regelverk/datasystem på kortare tid enn ein trygdeperson i ei stor kommune, har eg problem med å forstå. Eg trur at det største problemet er profesjonskampen mellom trygd, sosial og aetat, og det er veldig trist viss eg har rett i det! Og så kjenner eg meg ikkje igjen i "systemer som ikke prater sammen". Er det innan it?

Klart, det har vore ein knalltøff omorgansiering, og det var alldeles ikkje spesielt lurt sånn som utrullinga vart gjennomført, frå ein dag til ein annan, og med full drift, og det bør "dei styrande" ta til etterretning. Men, det byrjar jo å verte ei stund sidan siste kontoret var på plass no? Var det i 2009 eller -10?