[nokon]

Favoritteksten min er historien om Job, heile Jobs bok.

Eg liker han best, både fordi teksten har gode litterære kvalitetar og fordi det er ei sterk forteljing om eit menneske som bevarer håpet i enormt mykje motgang.

Eg oppdaga teksten då eg tok eit emne i teologi og litteratur, kor vi samanlikna ei rekke bibeltekstar med store verk i seinare europeisk litteraturhistorie. Der og då var eg på ein plass i livet, kor eg blei veldig rørt av måten Job møtte motgang på. Det er noko realistisk og truverdig over måten Job ikkje gir slepp på håpet om at ting vil løyse seg, samtidig som han har det veldig vondt. Det at Job framstår som så realistisk og truverdig, gjer han og til eit godt førebilete.