[Olvina]

Amen til det. Godt sagt, Lille Ru. Det er dessverre slik det ofte er.

Eg tippar det har med at folk likar å konspirere litt og bruke fantasien, og i iveren kan kome til å dikte opp sine eigne moment i saker og ting. Små detaljar, eit uheldig ord, alt blir vridd og vrengt på til det er heilt ugjenkjenneleg.

Folk elskar å kunne seie:"Ja, var det ikkje det eg sa?!" (At det er utruleg sjelden slike konspirasjonsteoriar held mål når fasiten ein gong kjem fram, er det visst fort gjort å gløyme...) Det blir ein slags form for underholdning, i ein øydeleggande og bisarr variant.